Na terenie Mazowieckiego Parku Krajobrazowego występują dwa rzadkie gatunki ryb: strzebla błotna i różanka.

Strzebla błotna (przekopowa) Eupallasella percnurus to ryba o wydłużonym wrzecionowatym ciele bocznie spłaszczonym z krótkimi płetwami. W Polsce osiąga długość całkowitą 70 - 80 mm (maks. 130 mm) i masę 5 - 8 g. Ubarwienie grzbietu jest zmienne przeważnie czarne, czasem przybierające barwę czarnobrunatną lub zielonobrunatną, natomiast boki są jaśniejsze z licznymi małymi i nieregularnymi plamami. Strzebla jest gatunkiem reliktowym lub postglacjalnym, zagrożonym wyginięciem. Żyje pośród gęstej roślinności w niewielkich stadach, prowadząc skryty tryb życia .

Różanka Rhodeus sericeus to niewielka ryba o bocznie spłaszczonym i mocno wygrzbieconym ciele pokrytym dużą łuską. Ma ona szarawozielony grzbiet, boki szarosrebrzyste i biały brzuch, często z lekko różowym odcieniem. Osiąga 50 - 80 mm długości (maks. 90 mm) i dożywa 6 lat. Żyje w niewielkich stadach, wśród roślinności wodnej. Bardzo ciekawy jest sposób rozmnażania tej ryby, gdyż składa ona ikrę do wnętrza niektórych gatunków małży. W okresie godowym samce przybierają intensywnie różowe zabarwienie (od tego pochodzi nazwa gatunku), a w tylnej części ciała pojawia się dobrze widoczna niebieska smuga - pręga.

Zarówno strzebla błotna, jak i różanka, to gatunki, które nie mają znaczenia gospodarczego, ale pełnią ważną rolę w ekosystemie wodnym.

Należy podkreślić, że strzebla jest gatunkiem realnie zagrożonym wyginięciem.